La Ville Heleuc
La Ville Heleuc situas meze de la bretona naturo kaj elradias apartan magion kaj historion.
Restaurita kun multe da amo fare de nia familio, ĝi fariĝis paca rifuĝejo, kie kuniĝas ligiteco al la naturo, kelta heredaĵo kaj kora gastameco. Ĉiu ŝtono kaj ĉiu arbo rakontas sian historion kaj invitas rekonektiĝi kun la esenco.
Loko por refreŝiĝi, interŝanĝi kaj simple farti bone.
Naturo protektita
Ekde 1976, La Ville Heleuc transformiĝis en vera naturprotektata areo de 20 hektaroj. Iamaj ŝtonminejoj kaj elĉerpitaj grundoj cedis lokon al sovaĝa, renaskiĝanta naturo, riĉa je biodiverseco. Ekde 2009, la tereno estas rekonita kiel papilia rifuĝejo, kie ankaŭ vespertoj, strigoj kaj meloj trovas sekuran vivmedion. Ĉi tie la naturo reprenas sian lokon – protektata kaj respektata en sia tuta beleco… kaj sovaĝeco.
Eko-logike !
Ni amas ĉi tiun lokon kaj jam de pli ol 50 jaroj laboras por konservi ĝian naturan ekvilibron – kun plej ebla minimuma ekologia spuro. Per ligna hejtado, plantbaza akvopurigejo, sun- kaj fotovoltaaj sistemoj, daŭrigeblaj konstrumaterialoj, kompoŝtigitaj necesejoj kaj pluvakvokolektiloj, ni kontribuas al mediprotekto. De 2009 ĝis 2025, La Ville Heleuc partoprenas en media programo agnoskita per la etikedo „Clef Verte“ (Verda Ŝlosilo). Loko kie ekologio kaj harmonio iras man en mano.
La abeloj de Michel
Dank’ al la pasio de Michel pri abelbredado, kiu komenciĝis en 1995, la abeloj trovis sian lokon ĉe la bieno. Post paŭzo, li relanĉis la aventuron en 2012, konstruis proprajn abelujojn kaj lokis ilin en la plej trankvilajn angulojn de la tereno. Ekde tiam, la abeloj libere zumas, la mielo estas rikoltata rekte el la vaksoĉeloj, permane envasigita kaj ornamita kun amo de la genepoj. 100 % natura mielo – perfekta por gustumi kaj ĝui.
La Tero ne apartenas al homo, la homo apartenas al la Tero.
Ĉefo Seattle, 1854